مریم دخترپاییزی

                                        در عصر یک روز پاییزی

                                     که آسمان دلم هوای باریدن

         مست فکر کردن به تصویر مبهم ضمیر ناخودآگاهم می شوم

                              خیال تو از پشت ششه مه گرفته

                             در این جاده های پیر همسفرم می شود

                             قفل دستانم با کلید انگشتان تو باز می شود

                             و من بی پروا غرق در زلال بیکران چشمانت

                              گل عشق را از لبان تو می چینم

                                    بعد از حل پازل نامم

                                      ( ر ،م ،ی ، م )

                       منتظر یک ناب عاشقانه از زبان تو می شوم

                       می خواهم پژواک صدایت تا ابد در خاطرم بماند

                                                                                                                                        ترشحات مغزی

نظرات شما عزیزان:

zahra

ساعت11:32---22 اسفند 1392

[وب سایت]

لااااااااااااااااااااااااااایک
پاسخ:مرسی زهرای عزیز

arash

ساعت11:49---18 اسفند 1392

[وب سایت]

سلام وب خییلی قشنگی داری...مطالبت خیلی جالب بودن...خوشحال میشم به منم سربزنی مطمئنم مطالبم به دردت میخورن
پاسخ:سلام ممنون حتما

علی

ساعت14:45---17 اسفند 1392

سلام خودت نوشتی اینارو؟
پاسخ:سلام ترشحات مغزی رو بله از خودم نوشتم

الینا

ساعت14:29---17 اسفند 1392

وقتی که دیگر نبود

من به بودنش نیازمند شدم

وقتی که دیگر رفت

من به انتظار آمدنش نشستم

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد

من او را دوست داشتم

وقتی که او تمام کرد

من شروع کردم

وقتی که او تمام شد

من آغاز کردم

چه سخت است تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن است

مثل تنها مردن



.




پاسخ:مثل تنها مردن

aNaHID

ساعت17:31---16 اسفند 1392

[وب سایت]

سیگارهای تلخ مرا به خوابهای شیرین بردند

کاش می توانستم خوابهایم را به تصویر بکشم !
پاسخ:مرسی عزیزم

زهره

ساعت11:37---16 اسفند 1392

•



دلــــم به حال “ مــا ” می سوزد ، که “من و تو”



خیلی وقت است تنهایش گذاشته ایم




پاسخ:مرسی زهره جان

الیسا

ساعت11:34---16 اسفند 1392

: خــوب ِ مــن ،

همین جا درون شعرهایم بمان

تا وسوسه یِ دوستت دارم هایِ دروغینِ آدمها مرا با خود نبرد

به سرزمین هایِ دورِ احساس ؛

من اینجا هر روز با تـو عاشقی می کنم بی انتها

شعرِ من بهانه ایست برای مـا شدن دستهایمان

تا تکرارِ غریبانه یِ جدایی را شکست دهیم




پاسخ:تا تکرار غریبانه جدایی را شکست دهیم زیبابود

الیسا

ساعت11:33---16 اسفند 1392

چه حرف بی ربطیست که مرد گریه نمی کند

گاهی آنقدر بغض داری که فقط باید مرد باشی تا بتوانی گریه کنی…


پاسخ:موافقم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: